கடவுள்களை தொலைத்து விட்டோம்.

நீ இல்லை என்று தான்
எனக்கு சொல்லிக் கொள் (ல்) கிறார்கள்


நானும் இல்லை என்றே சொன்னேன்
உன்னையல்ல
அவர்கள் சொன்ன சொல்லை


இன்று ஏனோ என் மனம் தவிக்கிறது
இத்தனை நாளாய் தேடியும்...????
உள்மனம் சமூகச் சொல்லை ஏற்க விளைகிறது.


இந்த மண் - உன்னை
விழுங்கிய நாளை மறந்திருக்கும்
ஏனென்றால்
அது உன்னை மட்டும் விழுங்கலையே.



*********************************


ஊரறிந்த ஒரு நாளில்
ஒரு தீபமேற்ற வழியில்லை
தெருவில் சிலர்
உன்னை சூடு வைத்த எழுத்தாணியுடன்
பார்த்து நிற்கிறார்கள்.


நான் பொதுவாய் ஒரு தீபமேற்றுவேன்

“அம்மா பெரியறை விளக்கை
நானே வைக்கிறேன்”


யாரோ என்றோ கண்டதாய்
சொன்ன கடவுளுக்கு
என்றும் தீபம் வைக்கிறோம்
 நேரில் கண்ட கடவுளர்க்காய்
ஒரு நாள் வைத்தாலென்ன...????


அம்மா வாயடைத்து நிற்கிறாள்.