இலக்கியத்தில்....... சிறந்த நட்பு இது தான்...

         தமிழ் இலக்கியம் என்பது ஒரு பெரும் கடல் அங்கு பாசியிலிருந்து வலம்புரி வரை எல்லாம் இருக்கிறது. முத்துக் குளிப்போருக்குத் தான் பெரிய விசயங்க கிடைக்கும் அவர்களின் தயவால் ஏற்படும் குழப்பத்தால் சலனப்படும் சில மீன்கள் சில சிறியவரின் தூண்டிலிலும் விழுகிறது. அப்படி ஒன்று தான் இக்கதை. என்னைப் பொறுத்த வரை என்னை மிகவும் கவர்ந்த இல்லை.. இல்லை மிகவும் பாதித்த நட்பு இது தான். 

          சென்றவாரம் ஒரு சகோதரி ஒருவர் நட்புப் பற்றி எழுதுங்களேன் எனக் கேட்டிருந்தார். எனக்கு உடனே இக்கதை தான் நினைவுக்கு வந்தது காரணம் இதுவும் ஒரு வதனப்பத்தகத்தி (FACE BOOK)  ற்கு பொருத்தமான கதை தான். வாருங்கள் பார்ப்போம்.

         அன்று காலையே தனது நண்பனான கோப்பெரும் சோழனை பார்த்துவிட வேண்டும் என்று முடிவெடுத்த பிரசிந்தையார் கிளம்பத் தயாரானார். இத்தனைக்கும் புலவர் மன்னனின் முகத்தைப் பார்த்த்து கூட இல்லை. கோப்பெரும் சோழனின் கொடைக் குணத்தை கேள்விப்பட்ட புலவர் ஒரு கவி புனைந்த அனுப்பினார் அதானால் ஈர்க்கப்பட்ட மன்னன் அன்று முதல் இவருக்கு நட்பாகி விட்டான். 

 ~^~ புலவர் தனது பயணத்தை ஆரம்பித்தார்  ~^~ 

      சோழ நாட்டில் ஏற்பட்ட பெரும் கலகம் மன்ன்னின் மனதை பெரிதும் பாதித்தது மனமுடைந்த போன மன்னன் தன்மானம் காப்பதற்காக வடக்கிருக்க முடிவு செய்தான் (வட திசை நோக்கி உண்ணாவிரதம் போல் இருப்பது). 

அதன் போல் வடக்கிருந்து உயிரும் நீத்தார்.

 ~^~ புலவர் சோழ நாட்டிற்குள் நுழைகிறார் ~^~ 

          நாடே பெரும் கலக்கத்தில் இருந்தது. மக்களிடம் விசாரித்தார். மன்னன் இறந்த்தைக் கேள்வியுற்ற புலவர் பெரும் கலக்கத்தடன் அவன் முகம் காண ஓடி வருகிறார். ஓடி வந்து பார்த்த போது அவனுக்கு முழு கடமையும் முடிந்துவிட்டது. ஓடிப் போய் அவன் சமாதியருகில் விழுகிறார். புலவர் உயிரும் பிரிகிறது. 

         அனால் கதையின் அழுத்தமான பகுதி இதுவல்ல. மன்னனிற்கு அருகில் ஒரு இடம் ஏற்கனவெ தயாராக வைக்கப்பட்டிருந்த்து. காரணம் மன்னன் தான் உயிர் பிரியும் தருவாயில் கூறினானாம். ”என் நண்பன் ஒரு நாள் எனைப்பார்க்க வருவான் வந்தால் இதைக் கேள்வியுற்று என்னைச் சேருவான். அதற்காக அவனுக்கும் ஒரு இடம் தயாராக வைத்திருங்கள்” என்றானாம்.

சொல்லி முடிக்கையிலேயே மனது கனக்கிறது. இப்படி ஒரு நட்பா...??? 

        இருவரும் முகம் கூடப் பார்த்ததில்லை புலவனுக்க மன்னின் கொடைக் குணத்தில் காதல் மன்ன்னுக்கோ புலவனின் புலமையில் காதல் இருவருக்குள்ளும் இருந்து ஒரே எதிர் பார்ப்பு இது தான் அது தான் அவர்களின் நட்பின் உறுதிக்கு பாத்திரமானது. 

          சகோதரர்களே ஒரு நட்பு களங்கப்படுகிறது என்றால் அங்கே பல எதிர்பார்ப்புகள் ஒருமித்து கலக்கிறது என்பது தான் என் எண்ணமாகும். தங்களின் கருத்தை எதிர் பார்க்கிறேன். 

         இங்குள்ள தவறை சுட்டிக் காட்டுவதற்கு எல்லோருக்கும் அனுமதியளிக்கப்படுகிறது. (நான் எல்லாம் தெரிந்தவனுமல்ல ஒன்றும் தெரியாதவனும் அல்ல) 

      பிடித்திருந்தால் இந்த நட்பின் இலக்கணம் பலரைச சேர ஒரு வாக்குப் போட்டுப் போகுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறேன்.