என் நூறாவது பதிவை திருடிய சுயநலக்காரி..

இந்தப் பதிவை தட்டச்சிட உதவிய அருமை அக்காவிற்கு முதலில் நன்றி சொல்லி தொடர்கிறேன்.

இந்த வரிகளை

உனக்காய் பிரசவிப்பதில்

பெருமை கொள்கிறது

என் பேனா

என்னை பிரசவித்தவள் தான்

நீயெனும் போது

வார்த்தைகளை மறைக்கிறது

பொறாமையாய் இருக்கலாம்.

இருந்தாலும்

அம்மா நீ சுயநலக்காரி தான்

உன்மேலான பாசத்தை

பங்கிட மறுத்து

எனக்கு நீ தங்கையை கொடுக்கல

செவாக்கின் ஓட்டமாயிருந்த

என் பதிவை

சச்சினின் சதம் போலாக்கி

என் 100 ஐயும் திருடிவிட்டாய்

போனால் போகட்டும்

அம்மா தானே என்றால்

உனை புகழ

நான் நினைத்த சந்தர்ப்பத்தை

வார்த்தைகள் பெறக் கூடாதென

என் கைகளையும் முடக்கி விட்டாய்

நான் எழுந்து வருவேனா

என என்றெண்ணியிருந்தேன்

அம்மா உன் வேண்டுதல் வலிமையானது

இதை உன் பிறந்த நாளுக்காய் படைப்பதில்

பெருமை கொள்கிற

நீ பெற்றவனின் ஓடை...

என் முதல் பதிவை நாளை பிறந்த நாள் கொண்டாடும் மகேஸ் தில்லையம்பலத்துக்கே என் பிறந்த நாள் பரிசாய் அளிக்கிறேன்.

உனை உருக்கித் தானே

எனக்கு ஊன் கொடுத்தாய்

அன்புத்தாயே

வறுமை தான் நமக்கு

வாழ்வென்றானபோதும்

இருள் நீக்கவெனத்தானே

எனை ஈன்றெடுத்தாய்

கடவுள் என்று பேரிருந்தும்

தான் நினைப்பதை மட்டுமே

எமக்காய் செய்வான்

உன்னால் தான்

என் நெஞ்சிலொரு

துளை ஒன்று வந்ததாய்

உலகம் சொல்லுது

அன்புத்தாயே

என் இதயம் இப்போது

இதயமாய் இல்லை

குருதிப்பாய்ச்சலில்

உன் பெயர் ஒலிப்பதால்

அது ஒரு புல்லாங்குழலாய்

உன் பெயர் மட்டுமே

தருகிறது.

(சுடர்ஒளி 2008)

              என் 100 வது பதிவை தட்டுத் தடுமாறி அடைந்து விட்டேன். அதே போல் சில இலக்கிருந்தது அதையும் அடைந்துவிட்டேன் அதிலும் இறுதியாக இருந்த ஒரு இலக்குத் தான் இன்ட்லியில் 10,000 வாக்கிட வேண்டும் என்பது அதையும் அடைந்தாயிற்று.

             நான் இந்தளவுக்கு வளரக்காரணமாக இருந்த அத்தனை உறவுகளுக்கும் என் சிரம் தாழ்ந்த நன்றிகளும் வணக்கங்களும். என் பயணம் ஆரம்பித்து 11 மாதங்களும் அடையாத நிலையில் 299 பின்தொடர்பவர்கள். 125,000 மேற்பட்ட பார்வையாளர்கள் (ஒரு பதிவுக்கான சராசரி..). இலங்கை ஊடகங்களில் எனக்குக் கிடைத்த அங்கீகாரம் அதை விட முக்கியமாக இந்த பதிவுலகத்தில் எனக்குக் கிடைத்த உறவுகள் எல்லோரையும் இந்த இடத்தில் நினைவு கூர்ந்து விடை பெறுகிறேன்.

        என் கைகள் சரியானதும் ஒரு கிராமியக் கண்டு பிடிப்புச் சம்பந்தமான பதிவொன்றுடன் விரைவில் சந்திக்கிறேன் உறவுகளே. குணமாகும் வரை என் இணையப் பயணத்தை மட்டுப்படுத்திக் கொள்கிறேன்.

குறிப்பு - பெரிய ஆயத்தத்துடன் எனது 100 வது பதிவிற்கு காத்திருந்தும் தளத்தை முழுமையாக சீர்ப்படுத்த முடியாமல் போய் விட்டது. இருந்தாலும் தன் வேலைப்பழுவையும் புறந்தள்ளி என் முகப்புப் படத்தை உருவாக்கித் தந்த உடன் பிறவாத அன்பு அண்ணன் குகரூபனுக்கும் களைத்திருக்கும் என் கரங்களை ஊக்கப்படுத்தி என் சுடு சோற்றை பறிப்பதிலேயே குறியாயிருக்கும் அன்புத் தங்கைக்கும் என் நன்றிகள்.